شروع به گوش دادن مجموعه کردیم. در میانه های مجموعه، ترانه ی «شب پر ستاره»  «Starry Starry Night» پخش شد. به محض شروع، با ذوق و هیجان شروع به توضیح دادن در مورد این ترانه و شعرش کردم. چند دقیقه طول کشید تا ناگهان متوجه نگاههای شگفت زده ی این دوستم شدم. نگاههایش آنقدر بهت زده بود که انگار من یکی از عجایب هفتگانه هستم! توضیحاتم را قطع کردم و علت خشک شدنش از تعجب را جویا شدم.

ایشان با تعجب پاسخ داد: «خب! فکر نمی کردم اصلاً از موسیقی پاپ سر دربیاری. تازه؛ اینهایی که داری می گی من نمی دونستم. فکر نمی کردم این آهنگه اینقدر معنی داشته باشه»

صرفنظر از اینکه بعد از این تمجید بادی به غبغب انداختم و به قول معروف کل انداختنم با او سر موسیقی پاپ شروع شد اما بد ندیدم این ترانه ی معروف را بیشتر معرفی کنم. شاید روزی کمک کند تا شما هم مثل من در زمره ی عجایب هفتگانه ی معاصر محسوب شوید!


ادامه ی مطلب در لینک زیر درج شده است:

http://www.pocket-encyclopedia.com/?p=1112#more-1112